Πολλές φορές οι άνθρωποι, έρμαιο των επιθυμιών και του εγωισμού τους, ποδοπατάνε συνειδήσεις και συναισθήματα. Εκείνο το δείλι θα έπαιρνε μαζί του την ευτυχία της Κατερίνας και θα την έδινε στον Αποστόλη και στη Θάλεια. Τα δειλινά δεν είναι πάντα το τέλος, αφού δίνουν τη σκυτάλη στην ανατολή που προμηνύει μια αρχή. Η άγνοια ίσως κάνει τους ανθρώπους ευτυχισμένους, αλλά η αλήθεια είναι αυτή που τους διαμορφώνει, και η Ελπίδα την αναζήτησε με κάθε κόστος.
Οι αγκυλώσεις μιας συντηρητικής κοινωνίας, μια παράνομη υιοθεσία και άνθρωποι που δεν σταματούν να ελπίζουν, συνθέτουν το παζλ αυτού του κοινωνικού μυθιστορήματος.