Μ’ αυτή την πολιτική χτυπά τους σταφιδοπαραγωγούς και των “ευγενών” και των κατώτερων ποιοτήτων. Κι’ έτσι τους κρατάει σε μια αντίθεση που την εντείνουν οι πλουσιοχωρικοί. Στους παραγωγούς πρώτης ποιότητας λέει: “Πληρώνετε τα βάρη για τις κατώτερες ποιότητες”. Οι κύριοι “ειδικοί” της επιτροπής δεν θέλουν να μιλήσουν καθόλου για τους φόρους του κράτους, αντίθετα υποδείχνουν να αυξηθεί ο φόρος στο φωτιστικό οινόπνευμα κατά 3 δραχμές στο κιλό, να και “φοβούνται” μην πέσει η κατανάλωση.
Υστερα απ’ αυτά που αναλύσαμε τα μέτρα που πρέπει να παρθούν βγαίνουν μοναχά τους.
1. Να καταργηθεί ο ληστρικός οργανισμός ΑΣΟ και να αναλάβει τον έλεγχο της εκκαθάρισής του 20μελής επιτροπή, βγαλμένη με καθολική ψηφοφορία από τους σταφιδοπαραγωγούς.
2. Να καταργηθεί το παρακράτημα, που με το παίξιμο των δελτίων του γίνονται ληστείες σε βάρος των σταφιδοπαραγωγών και επιβαρύνεται η εξαγωγή.
3. Να εξαγορασθούν τα πλεονάσματα με τιμή 3.200-3.600 στο χιλιόλιτρο.
4. Μόνο για φέτο να ισχύσει η εξαγωγική εισφορά, καθοριζόμενη σε 1.500 δραχμές, δίχως κανένα άλλο βάρος, φόρο κλπ.
5. Να ικανοποιηθούν όλα τα αιτήματα που αναφέραμε και έγκρινε το Συνέδριο των Γαργαλιάνων.
6. Να καταργηθεί ο έγγειος φόρος των 40 εκατομμυρίων καθώς και οι τοπικοί και το συναλλαγματικό παρακράτημα.
Με τα μέτρα αυτά θα επέλθει μια ανακούφιση πραγματική ως ένα σημείο στους σταφιδοπαραγωγούς. Γιατί όσοι παράγουν κατώτερη ποιότητα θα πάρουν 3.200-3.600 δραχμές και οι παραγωγοί των ανώτερων ποιοτήτων θα καρπωθούν τη διαφορά των βαρών και θα δοθεί δυνατότητα να αυξηθεί η εξαγωγή της σταφίδας, πράγμα που θα τους ωφελήσει. Πώς θα εφαρμοσθούν τα πλεονάσματα;
Το κράτος που από 15 χρόνια εισέπραξε δισεκατομμύρια ολόκληρα, με το “κονσόρτσιουμ”, τους φόρους και το συναλλαγματικό παρακράτημα, από τους σταφιδοπαραγωγούς, θα πρέπει να αφήσει μέρος του φόρου του ποσίμου οινοπνεύματος υπέρ της σταφίδας σαν πρώτης ύλης.
Εισπράττει 8.206 δραχμές φόρο στο οινόπνευμα (136 κιλά) που βγαίνει από το ένα χιλιόλιτρο σταφίδας, που πληρώνεται μονάχα 1.262 δραχμές στον ΑΣΟ. Επίσης το τραστ “Βάκχος” αρκετά απομύζησε από τη σταφίδα παρουσιάζοντας εξογκωμένα και ψεύτικα έξοδα για τη βιομηχανοποίησή της και πρέπει να λιγοστέψουν τα κέρδη του.
Ο παρακάτω αναλυτικός πίνακας δείχνει τα έξοδα που παίρνει ο “Βάκχος” για να βγάλει πόσιμο οινόπνευμα (άνυδρο) από ένα χιλιόλιτρο σταφίδας.
Πίνακας εξόδων 1932
Τόκος πρώτης ύλης 26 – Καύσιμος ύλη 97 – Τόκος καυσίμου ύλης 2 – Ημερομίσθια 95 – Χημικά προϊόντα 7 – Γενικά έξοδα εργοστασίου 14 – Συντηρήσεις 48 – Αποσβέσεις εργοστασίου 61 – Αποσβέσεις βαρελιών 18 – Εξοδα διαχειρίσεως 89 – Τόκος φορολογίας 83 – Επισφαλείς 83 – Βιομηχανικό κέρδος 56.
Σύνολο δραχμές 879
Φόρος δημοσίου 8.206 – Στον ΑΣΟ για τη σταφίδα 1.262
Γενικό σύνολο δραχμές 10.347
Ο κ. Μεδηνός Διευθυντής του Γενικού Χημείου του Κράτους γράφει ότι μπορούν να μειωθούν τα ποσά στην καύσιμη ύλη, γενικά έξοδα εργοστασίου, διαχειρίσεως κλπ. κατά 1 δραχμή στο κιλό (Εισηγήσεις Επιτροπής επί της φορολογίας του οινοπνεύματος 1934, σελ. 123).
Επίσης ο κ. Ησαΐας τέως βουλευτής Πειραιά (στο ίδιο, σελ. 109) υποστηρίζει ότι είνε δυνατό να μειωθούν τα έξοδα και τα κέρδη κατά 4,50 δραχμές στο κιλό.
Για την εξαγορά λοιπόν των πλεονασμάτων που φέτο – με την κατάργηση του παρακρατήματος – υπολογίζονται σε 150 εκατομμύρια λίτρες, τα λεφτά μπορούν από τις παρακάτω πηγές (σε εκατομμύρια δραχμές).
Εξαγωγική εισφορά 150 Χ 1500 = 225. Να μειωθούν τα έξοδα του “Βάκχου” κατά 300 δραχμές (70 Χ 300) 21. Τα λεφτά που χρωστάει η Τράπεζα Αθηνών 80. Τα χρέη των εταιρειών Οίνων 60.
Σύνολο 385 εκατομμύρια δραχμές.
Το υπόλοιπο θα πρέπει να συμπληρώσει το κράτος από το φόρο οινοπνεύματος που βγαίνει από τη σταφίδα όπως αποδείξαμε. Υστερα υπάρχουν και αποθέματα του ΑΣΟ 167 εκατομμύρια λίτρες σταφίδας. Απ’ αυτά σήμερα βιομηχανοποιούνται 100 εκατομμύρια και αποφέρουν 111 εκατομμύρια δραχμές.
Παράλληλα θα πρέπει να βγει σταφίδα και στη Σερβία, Αίγυπτο, Πολωνία κλπ. και να γίνουν μελέτες για τη χρησιμοποίηση του οινοπνεύματος για καύσιμη ύλη (εσωτερικής καύσης), ανάμειξη με βενζίνα κλπ.
Η επιτροπή των σταφιδοπαραγωγών που αναφέραμε παραπάνω, μπορεί μαζί με την εκκαθάριση του ΑΣΟ σε συνδυασμό να πάρει μέτρα ανάλογα και για τα ερχόμενα χρόνια για την αύξηση της καταναλώσεως σταφίδας.
Τελικά το σταφιδικό ζήτημα θα λυθεί ριζικά, όταν οι σταφιδοπαραγωγοί σε συμμαχία με τους εργάτες σφυρηλατήσουν το Παλλαϊκό τους Μέτωπο και με τον αγώνα τους απαλλαχτούν από τους διάφορους εκμεταλλευτές. Μονάχα τότε με κυβέρνηση δική τους θα δώσουν τις σωτήριες πραγματικά λύσεις που θα γλυτώσουν τη σταφίδα από κάθε εκμετάλλευση και θα δημιουργήσουν μια εύπορη, ελεύθερη και πολιτισμένη ζωή στα σταφιδοχώρια.
Κλείνοντας πρέπει να τονίσουμε ότι οι σταφιδοπαραγωγοί ενωμένοι – άσχετα από ποιότητες – μπορούν με τις κινητοποιήσεις τους να λύσουν τα ζητήματά τους, επιτυγχάνοντας ικανοποιητικές τιμές.
*
Η σειρά άρθρων του Κώστα Αυγήτα που φαίνεται ότι παίζει γενικότερο ρόλο στην υπόθεση του αγροτικού κινήματος αποτυπώνει μια τεκμηριωμένη προσέγγιση του σταφιδικού από την πλευρά του ΚΚΕ, στηριγμένη σε επίσημες πηγές, μελέτες και δηλώσεις. Την ημέρα που ξεκίνησαν οι δημοσιεύσεις η χωροφυλακή έπνιξε στο αίμα την απεργία των καπνεργατών στη Θεσσαλονίκη. Λίγες ημέρες αργότερα ο “Ριζοσπάστης” προειδοποιεί ότι η κυβέρνηση προετοιμάζει το έδαφος για ανάλογες καταστάσεις σε βάρος των σταφιδοπαραγωγών:
«Η εκστρατεία που άρχισε από την “Πρωΐα” και την “Εστία” ότι δήθεν οι κομμουνιστές προετοιμάζουν αιματηρά γεγονότα στην Πελοπόννησο, συνεχίζεται και από τον άλλο αστικό Τύπο.
Δεν πρέπει να περάσει καθόλου απαρατήρητη η σημασία της εκστρατείας αυτής. Η πλουτοκρατία με την κυβέρνησή της όπως στα γεγονότα της Θεσσαλονίκης, πήγε να ρίξει τις ευθύνες στους κομμουνιστές αφού η ίδια δολοφόνησε τους εργάτες που ζητούσαν ψωμί, το ίδιο θέλει να κάνει και τώρα με την Πελοπόννησο.
Ο σκοπός της είναι καταχθόνιος. Ξέρει πολύ καλά ότι οι σταφιδοπαραγωγοί δεν θα ανεχθούν τα εξοντωτικά μέτρα της περίφημης “σταφιδικής επιτροπής” που εξυπηρετούν τον ΑΣΟ και καταδικάζουν στην πείνα και τον θάνατο τους σταφιδοπαραγωγούς. Ξέρει πολύ καλά ότι οι σταφιδοπαραγωγοί θα αμυνθούν όπως έχουν απόλυτο δικαίωμα, θα υπερασπίσουν τη ζωή τους και τη ζωή των οικογενειών τους. Για να επιβάλει λοιπόν τα μέτρα του ΑΣΟ η κυβέρνηση θα θελήσει να δημιουργήσει ένα καινούργιο μακελλειό στην Πελοπόννησο όπως κι’ εκείνο της Θεσσαλονίκης. Για να επιτύχει όμως στο σκοπό της αυτό, πρέπει να προετοιμάσει το έδαφος. Αυτή ακριβώς τη σημασία έχει η εκστρατεία του αστικού Τύπου.
Μα τα πράγματα είναι πολύ ξεκαθαρισμένα. Οι σταφιδοπαραγωγοί δεν έχουν καμία διάθεση να σκοτώνουνται για το τίποτα. Δεν έχουν κανένα λόγο να οργανώσουν συλλαλητήρια και καθόδους, αν τα ζητήματά τους είναι λυμένα. Κι’ αν η κυβέρνηση λύσει τα ζητήματά τους αυτά, ζητήματα ζωής ή θανάτου, δεν θα οργανώσουν ούτε συγκεντρώσεις, ούτε συλλαλητήρια. Οι σταφιδοπαραγωγοί πρέπει να προσέξουν τη σημασία της εκστρατείας αυτής και να προετοιμάσουν ολόπλευρα τον αγώνα τους, που είναι αγώνας γι’ αυτή τη ζωή τους». (1313).
(1313) “Ριζοσπάστης” 16/5/1936
