Η γη, ο γαλάζιος πλανήτης, κινείται μαζί με τους υπόλοιπους επτά πλανήτες γύρω από ένα μεγάλο άστρο, τον ήλιο. Πολλά τέτοια ηλιακά συστήματα συνιστούν έναν γαλαξία. Και πάμπολλοι γαλαξίες συγκροτούν το σύμπαν που συνεχώς διαστέλλεται. Το απέραντο συμπαντικό χάος. Κι αυτός ο γαλάζιος πλανήτης επιμένει να περιστρέφεται γύρω από τον ήλιο αλλά και να γυρίζει σαν σβούρα γύρω από τον άξονά του. Με μεγάλες ταχύτητες, με νομοτελειακή ακρίβεια. Το ίδιο γίνεται εδώ και εκατομμύρια χρόνια και θα συνεχίσει να γίνεται για πολλά περισσότερα. Άγνωστο πόσα και γιατί. Και πάνω σ’ αυτόν τον γαλάζιο πλανήτη δημιουργήθηκαν οι συνθήκες για να αναπτυχθεί αυτό που λέμε ζωή. Ο αέρας, το νερό, οι θερμοκρασίες ευνοούν την εξέλιξή της.
Ζωή. Οκτώ εκατομμύρια είδη ζωής υπάρχουν πάνω στη γη. Οκτώ εκατομμύρια διαφορετικοί οργανισμοί. Από τις βουνοκορφές, τους πάγους, τις ερήμους, τα δάση, την τούνδρα και τις στέπες μέχρι τα τρίσβαθα των ωκεανών και τα σπήλαια με το απόλυτο σκοτάδι. Ένα ατέλειωτο πάρτυ ζωής για εκατομμύρια χρόνια. Από τα εξαφανισμένα μαμούθ και τους χαμένους δεινόσαυρους, τα τεράστια θηλαστικά που συναντούμε σήμερα, τις φάλαινες και τους ελέφαντες, μέχρι τους μονοκύτταρους οργανισμούς, τα βακτήρια και τα μικρόβια. Ένα πάρτυ που χαρακτηρίζεται από τεράστιο ανταγωνισμό μεταξύ των ειδών που πρέπει όμως να υπάρχει για να διατηρείται η ισορροπία του συστήματος.
Ο ανταγωνισμός υπάρχει επειδή όλα τα έμβια χρειάζονται ενέργεια, δηλαδή τροφή. Όλα κινούνται γύρω από την εξασφάλισή της. Για να υπάρξει η συνέχεια της ζωής πρέπει όλα τα είδη να εξασφαλίζουν τα ενεργειακά αποθέματά τους. Πολλές φορές φαινομενικά, κάποια είδη επικρατούν σε βάρος των υπόλοιπων. Κοινός τόπος του συστήματος είναι η ισορροπία. Ακόμα και στα βάθη της θάλασσας υπάρχει αυτός ο αγώνας για την ενέργεια, την τροφή. Τα κουφάρια των βυθισμένων πλοίων «κατατρώγονται» από βακτήρια που τρέφονται από τον «άχρηστο», σκουριασμένο σίδηρο και καταφέρνουν να τον μεταβολίσουν. Τίποτα δεν είναι άχρηστο, τίποτα δεν περισσεύει.
Κι αν χαθεί κάποιο είδος; Κι αν εκλείψει; Θα χαλάσει η ισορροπία του συστήματος; Σαφώς θα υπάρξει κάποια φάση προσαρμογής όπου τα υπόλοιπα είδη θα ανταγωνιστούν για να πάρουν τον ζωτικό χώρο του αλλά και πάλι το πάρτυ της ζωής πάνω στον γαλάζιο πλανήτη θα συνεχίζεται με επιμονή και αμείωτους ρυθμούς.
Ένα από τα εκατομμύρια των ειδών ζωής, ο άνθρωπος, πιστεύει ότι κυριάρχησε στον πλανήτη και μπορεί να τον κάνει ότι θέλει. Εχθρότητες, σκοπιμότητες που δημιουργούν φτώχεια και ξεριζωμούς, πόλεμοι για την επικράτηση μιας ομάδας ανθρώπων, ενός κράτους. Υπάρχουν οι ισχυροί και οι αδύναμοι. Οι πάμπλουτοι και οι φτωχοί, οι ολιγάρχες και οι πληβείοι. Κι όλα γίνονται για την εξασφάλιση της ενέργειας, δηλαδή της τροφής. Μια αέναη προσπάθεια για τη διατήρηση της ζωής.
Κι αν εκλείψουν οι άνθρωποι από τη γη; Αν χαθεί το ανθρώπινο είδος; Και πάλι ο γαλάζιος πλανήτης θα συνεχίσει το ασταμάτητο ταξίδι του στο ηλιακό σύστημα και το χάος χωρίς καμία επίπτωση. Η γη θα συνεχίσει να προσφέρει το φιλόξενο περιβάλλον της για την ανάπτυξη των ειδών. Η ενέργεια θα καταναλώνεται από τα οκτώ εκατομμύρια των ειδών. Αυτών που θα απομείνουν. Τίποτα περισσότερο. Νομοτέλεια.
