Μας ανακοινώσατε υπερηφάνως ότι απορρίφθηκε το γερμανικό σχέδιο, το οποίο είχε αποκαλύψει το περιοδικό «Σπίγκελ», για τη δημιουργία ενός στρατοπέδου φιλοξενίας 50.000 ατόμων επί ελληνικού εδάφους. Και πράγματι δεν θα έχουμε μια τέτοια «κωμόπολη μεταναστών» όπως την χαρακτήρισε ο αρμόδιος υπουργός Γιάννης Μουζάλας. Ποια είναι όμως η ουσία; Αν θα ήταν όλοι μαζί σε ένα χώρο ή αν τελικώς θα υποχρεωθεί η Ελλάδα να κρατήσει 50.000 ανθρώπους, παρά τη θέλησή τους, αφού αλλού θέλουν να καταλήξουν, με ό,τι αυτό συνεπάγεται;

Ολη αυτή η ιστορία θυμίζει εκείνο το περίφημο «οι βάσεις φεύγουν, ο αγώνας τώρα δικαιώνεται». Εσείς πανηγυρίζετε ότι νικήσατε, αλλά οι 50.000, όπως ακριβώς το είχε αποκαλύψει το γερμανικό περιοδικό, θα παραμείνουν. Απλώς θα σκορπίσουν, οι 30.000 από αυτούς σε περισσότερα του ενός «κέντρα φιλοξενίας», ενώ άλλοι 20.000 θα στεγασθούν σε σπίτια, με επιδότηση ενοικίου από την Ευρωπαϊκή Ενωση. Με απλά λόγια θα μονιμοποιηθούν.

Ασφαλώς και κάνατε ό,τι μπορούσατε. Θα ήταν άδικο να μην το αναγνωρίσουμε. Και δεν σας κατηγορώ που δεν πετύχατε το καλύτερο. Διότι, δυστυχώς, έχουμε να κάνουμε με μια ευρωπαϊκή ηγεσία κατώτερη των περιστάσεων. Που πορεύεται… αλά ελληνικά. Βλέποντας και κάνοντας. Και προσπαθώντας, όσο μπορεί, να αποφύγει το «ποτήριον τούτο». Δηλαδή να αποδεχθούν το σύνολο των προσφύγων εκείνοι οι οποίοι με την πολιτική τους στη Συρία δημιούργησαν αυτό το τεράστιο πρόβλημα. 

Το καταλαβαίνετε βεβαίως ότι αυτός ο αριθμός των 50.000 ατόμων, που ισοδυναμεί με όσους εισέρχονται στον ελληνικό χώρο το πολύ μέσα σε ένα μήνα, πολύ γρήγορα θα ξεπεραστεί, καθώς εκείνοι που περιμένουν επί τουρκικού εδάφους, αλλά και όσοι πρόκειται να προστεθούν, μετρώνται πια σε εκατομμύρια. Αλλά αυτό δεν σας εμποδίζει να θριαμβολογείτε σήμερα. Αύριο βλέπουμε. Αφού όλη η Ευρώπη πορεύεται με το βλέποντας και κάνοντας, γιατί όχι και εμείς που το διδάξαμε;

Γ.Π. Μασσαβέτας

giorgis@massavetas.gr