Η παρέμβαση του Μητροπολίτη Μεσσηνίας για το θέμα των ψηφιακών ταυτοτήτων είναι ιδιαίτερα σημαντική και χρήσιμη. Θέτει το πλαίσιο στο όποιο οφείλει να κινηθεί η πολιτεία και η εκκλησία. Η Πολιτεία θα πρέπει να ενημερώσει για το τι είναι η ψηφιακή ταυτότητα, έτσι ώστε να μην υπάρχουν παρερμηνείες, και η Εκκλησία να ξεκαθαρίσει ότι δεν υπάρχει κανένα θεολογικό ζήτημα με τη χρήση τους. Με αυτές τις δυο αυτονόητες κινήσεις θα περιοριστεί η εξάπλωση του συνωμοσιολογικού κύματος της αμάθειας. Το πρόβλημα δεν θα αντιμετωπιστεί βέβαια ριζικά. Θα συνεχίσουν οι «ψαγμένοι», που γνωρίζουν αυτά που τους κρύβουν οι επίσημοι θεσμοί, να συνωστίζονται στα αστυνομικά τμήματα για να προλάβουν το… χάραγμα.
Οι θεωρίες συνωμοσίας και οι «κρυμμένες αλήθειες», που διακινούνται μέσω σόσιαλ μίντια, είναι ένα τεράστιο ζήτημα που πλήττει όλο το δυτικό κόσμο. Από την άρνηση των εμβολίων και του 5G μέχρι τις ψηφιακές ταυτότητες πρωταγωνιστούν τα ίδια δίκτυα, οι ίδιοι άνθρωποι. Υπάρχει, δηλαδή, ένα σημαντικό κοινωνικό σύνολο που κινείται πλέον εκτός πλαισίου πραγματικότητας. Έχει δημιουργήσει ένα δικό του κόσμου και προσπαθεί διαρκώς να αμυνθεί έναντι φανταστικών εχθρών. Οι άνθρωποι αυτοί χρειάζονται βοήθεια. Το να τους βάλει κάποιος απέναντι, λοιδορώντας τους, το μόνο που καταφέρνει είναι να τους οδηγήσει ακόμα πιο βαθιά στο δικό τους εικονικό κόσμο.
Το Κράτος και η Εκκλησία χρειάζεται μέσα από διάλογο και διαρκή ενημέρωση να «ξεκολλήσουν» όλους αυτούς τους ανθρώπους από φοβικές δεισιδαιμονίες. Για να συμβεί όμως αυτό θα πρέπει να μπει τέλος σε μια σειρά από πρακτικές που βοηθούν στην εξάπλωση αυτών των θεωριών. Η εκκλησία οφείλει να δώσει έμφαση στο θεολογικό της ρόλο. Η έμμεση ή άμεση εμπλοκή της στο πολιτικό παιχνίδι δεν βοηθά στο να γίνεται πιστευτός ο λόγος της. Οι συνωμοσιολόγοι, όταν βλέπουν τους ανθρώπους της Εκκλησίας να δίνουν ευχές σε πολιτευόμενους κάθε είδους, θεωρούν ότι είναι συνεργάτες τους και υποχείρια «της νέας παγκόσμιας τάξης πραγμάτων», και, ως εκ τούτου, ο λόγος τους έχει μηδενική αξία. Οι πολιτικοί από την πλευρά τους χρειάζεται να σταματήσουν να χρησιμοποιούν τους ανθρώπους της εκκλησίας για να πωλούν στους ψηφοφόρους θρησκευτικό συναίσθημα. Είναι αναγκαίος ο διαχωρισμός και η οριοθέτηση σχέσεων μεταξύ πολιτικών και εκκλησιαστικών παραγόντων. Οι εκκλησιαστικοί παράγοντες οφείλουν να σταματήσουν τις μικροπολιτικές παρεμβάσεις, χρησιμοποιώντας το ράσο, μήπως, έτσι, αφήσουν και οι πολιτικοί τις λιτανείες και κάνουν και καμία δουλειά στον τομέα ευθύνης τους.
panagopg@gmail.com
